Faalangst

In onze huidige drukke, overprikkelende en prestatiegerichte maatschappij speelt faalangst bij veel kinderen (maar ook volwassenen) een grote rol.

Wat is nu faalangst?

Faalangst is een manier van denken. Eigenlijk niets meer en niets minder. Het gaat om de gedachten die je kind in zijn hoofd heeft. Naast hoe jij als ouder/verzorger en de omgeving met je kind omgaat, spelen ook persoonlijkheid en aanleg van je kind hierbij een rol. Heb je zelf last van faalangst, dan is de kans groot dat je kind dit ook ontwikkelt. Jij geeft namelijk het signaal af dat iets eng of moeilijk is en je kind zal dit als waarheid aannemen en overnemen.

Je hebt enkele soorten faalangst, t.w.

• faalangst voor zgn. cognitieve taken (dit zijn taken die je met je hersenen doet, zoals een proefwerk op school of examen).

• faalangst voor sociale taken (bv praten in het openbaar, zoals het houden van een spreekbeurt of naar een feestje gaan waar je niemand kent).

• faalangst voor motorische taken (dit zijn taken die je met je lijf doet, bv knutselen of een sportwedstrijd).

Hoe kan je nu faalangst herkennen. Kenmerken kunnen zijn:

• zweten, rood hoofd, rode vlekken in je nek of gezicht

• buikpijn, vaak naar de wc moeten

• snellere ademhaling, versnelde hartslag
  

• laag of negatief zelfbeeld, moeilijk of niet met ontvangen van complimenten kunnen omgaan

• een masker opzetten en de clown uithangen
  

• agressief gedrag
  

Nu ik je heb verteld wat faalangst is, wil je vast weten wat je hier tegen kan doen. Toch?

Ontspanningsoefeningen kunnen je beter laten voelen. Wat misschien nog wel beter is, is om je manier van denken aan te pakken: proberen je gedachten om te buigen. Het zijn de zgn. “niet helpende” gedachten die faalangst bij jou oproepen. Wanneer je deze weet om te zetten in helpende gedachten dan komt dit de faalangst ten goede.

Ik zal je een voorbeeld geven: de gedachte “dit examen ga ik nooit halen” kan je ombuigen naar “ik heb goed geleerd, weet veel en ga mijn best voor dit examen doen”.

Schrijf deze positieve gedachten op een briefje en hang het ergens op waar je het vaak ziet staan als herinnering voor jezelf (bv op de wc of op het aanrecht). Je kan er ook een mooie affirmatie van maken door deze positieve gedachte enkele keren per dag vol overtuiging tegen jezelf te zeggen. Het liefst 3 weken achter elkaar, dan zit het namelijk in je "systeem".

Wat kun jij als ouder/verzorger verder nog doen ? 

Durf jezelf de volgende vragen te stellen:

Hoe ga ik als ouder/verzorger om met perfectie en imperfectie ?  Met presteren ? Met goed en fout? Hoe wordt er op school en bij verenigingen waar mijn kind lid van is omgegaan met presteren en fouten maken ? En: hoe gingen mijn ouders/verzorgers vroeger met mij om wat deze vragen betreft? Realiseer je dat social media, zoals Facebook, een grote fake wereld is waar het veel om ego (en onzekerheid van degene die post) gaat. Ik heb zelf een gruwelijke hekel aan berichten van Facebook vrienden die foto's plaatsen van verjaardagstaarten (de nog groter en gekker dan de ander), dure vakanties, nieuwe auto's.... Ik heb hier zelf (gelukkig) nooit aan meegedaan, want laten we eerlijk zijn: wie interesseert dit nu echt? Gaat het niet om het krijgen van likes en daarom (schijn) bevestiging voor jezelf als je een dergelijke foto plaatst? Voor mij draait de wereld om liefde en verbinding en niet (meer) om materialisme en ego. En hier ben ik heel gelukkig mee!