Heb ik wel een normaal kind?

Een vraag die ik soms in de praktijk gesteld krijg. Veel ouders zijn geneigd om hun kind met leeftijdsgenootjes en vriendjes te vergelijken. Misschien doe of deed je dit zelf ook wel, bewust of onbewust. Je hoort dingen van familie en vriendinnen, leest in boekjes hoe het zou moeten zijn en ziet op social media berichtjes voorbij komen over wat andere kinderen allemaal presteren. Dit kan voor menig ouder een beeld scheppen van hoe hun kind zou moeten zijn. Maar…. hierdoor zie je soms niet hoe je kind werkelijk is, oftewel wat zijn/haar behoeftes zijn!

Een belangrijke taak voor jou als ouder is dat jij en je kind elkaar (weer) gaan begrijpen!

Sta daarom eens stil bij het volgende:

• Iedereen heeft zijn eigen wensen en verlangens (dit geldt voor jou maar ook voor je kind).

• Iedereen heeft zijn eigen unieke karakter, en mag dat ook hebben.

• Iedereen heeft zijn eigen verwachtingen van het leven (als volwassene ben je je hier meestal bewust van geworden, je kind heeft deze nog onbewust).

En als je ervoor openstaat:

• Ieder mens heeft eigen weg (missie) in het leven te gaan. Voor de een verloopt dit pad makkelijker dan voor de ander. Van moeilijke gebeurtenissen kunnen we echter leren, van makkelijke niet.

• Ieder mens komt met zijn eigen unieke gebeurtenissen en ervaringen uit vorige levens naar de aarde. Ook dit vormt jou, en je kind, hoe je in het leven staat.

Je kan je kind een groot cadeau geven door het te laten worden wie het is en te laten zijn wie het werkelijk is.

Het komt weleens voor dat kinderen met een ouder geen klik hebben en ook nooit zullen krijgen. Het is mogelijk dat je kind voor slechts een ouder naar de aarde komt (om hiervan te leren).

Vraag jezelf eens af: ben jij ECHT degene die je wilt zijn of pas jij je (nog) aan aan de wensen van je omgeving?