Onvervulde verlangens
Relaties kunnen vaak knap ingewikkeld zijn. En dan relaties in de breedste zin van het woord. Ik ga hier nu even uit van een ouder/kind relatie. Stel, als kind mis je wat, voor jouw belangrijks, in de relatie met je ouder. Dit gemis kan zijn: begrip, liefde, fysieke aanwezigheid etc. Jarenlang blijf je hopen dat je ouder je dit toch op een dag kan geven, zelfs als inmiddels volwassene betrap je je erop dat je nog stiekem op verandering hoopt.
Maar: heb je je weleens afgevraagd of je ouder wel in staat is om jou te geven waar jij zo naar verlangt? Mogelijk heeft je ouder zelf van zijn/haar ouders nooit meegekregen wat jij van hem/haar vraagt. Iedereen kan dingen leren en ontwikkelen in zijn leven maar dan moet de motivatie er wel voor zijn. En natuurlijk het bewustzijn.
Daarom: waarom blijf je iets van de ander verlangen, terwijl je diep in je hart weet dat hij/zij daar niet toe in staat is? Wanneer je je dit realiseert, bespaart je dit teleurstellingen in de toekomst en een hoop energie.
Maar: heb je je weleens afgevraagd of je ouder wel in staat is om jou te geven waar jij zo naar verlangt? Mogelijk heeft je ouder zelf van zijn/haar ouders nooit meegekregen wat jij van hem/haar vraagt. Iedereen kan dingen leren en ontwikkelen in zijn leven maar dan moet de motivatie er wel voor zijn. En natuurlijk het bewustzijn.
Daarom: waarom blijf je iets van de ander verlangen, terwijl je diep in je hart weet dat hij/zij daar niet toe in staat is? Wanneer je je dit realiseert, bespaart je dit teleurstellingen in de toekomst en een hoop energie.
