Rouw en verlies bij kinderen (deel 1)
Een beladen thema waar bij sommige mensen nog steeds een soort van taboe op lijkt te rusten. Dat vind ik enerzijds begrijpelijk maar anderzijds ook jammer. Ik heb mijn zoontje regelmatig de cirkel van leven en dood uitgelegd (hier kom ik nog op terug) en dat dood gaan bij het leven hoort, hoe verdrietig en moeilijk dit proces ook kan zijn. Daarbij heb ik hem van jongs af aan al betrokken bij sterfgevallen (dit had deels ook met mijn persoonlijke omstandigheden te maken). Ik heb zelf jaren een trauma m.b.t. de dood gehad en dat wilde ik voor mijn zoontje voorkomen. Inmiddels is hij ruim 11 jaar en heeft hij (helaas) al met verscheidene sterfgevallen te maken gehad, vraagt hij mij zelf voor een bezoek aan het mortuarium, kan hij begrafenissen handelen, kan en durft hij verdrietig te zijn als hij dat op dat moment zo voelt maar is hij ook in staat de mooie verbinding tussen rouwenden te voelen.
Hoe jij met een sterfgeval omgaat, hangt veel af van hoe je hier zelf in staat, wat jouw relatie tot de overledene is, hoe jullie band was en hoe sterk je op dat moment in je schoenen staat. Ik kan hier een hoop over vertellen maar zal het gaan onderverdelen in meerdere blogs.
In deze blog vertel ik je hoe je het slechte nieuws aan je kind kan vertellen:
Laat degene bij wie je kind zich het meest vertrouwd voelt het slechte nieuws vertellen (vaak is dit mama). Neem je kind op schoot of houd zijn handen vast of sla je armen om hem heen: net wat jullie beide prettig vinden. Zorg dat je kind gefocust is op wat je gaat vertellen. Leg uit dat je iets heel verdrietigs moet gaan vertellen. Hou het kort en geef alleen de belangrijkste informatie (een kind kan soms zo in shock zijn dat het de rest van het verhaal daarom toch niet hoort). Geef je kind de tijd en ruimte om van de shock bij bekomen. Wil het buiten gaan spelen, laat het dan buiten gaan spelen b.v. Als je kind meer wil weten, komt het vanzelf wel naar je toe met vragen. Spiegel de reactie van je kind niet aan die van jezelf!
Kijk wat met jou resoneert en doe het op de manier die voor jou het beste voelt.
Hoe heb jij geleerd om te gaan met rouw en verdriet?
Hoe jij met een sterfgeval omgaat, hangt veel af van hoe je hier zelf in staat, wat jouw relatie tot de overledene is, hoe jullie band was en hoe sterk je op dat moment in je schoenen staat. Ik kan hier een hoop over vertellen maar zal het gaan onderverdelen in meerdere blogs.
In deze blog vertel ik je hoe je het slechte nieuws aan je kind kan vertellen:
Laat degene bij wie je kind zich het meest vertrouwd voelt het slechte nieuws vertellen (vaak is dit mama). Neem je kind op schoot of houd zijn handen vast of sla je armen om hem heen: net wat jullie beide prettig vinden. Zorg dat je kind gefocust is op wat je gaat vertellen. Leg uit dat je iets heel verdrietigs moet gaan vertellen. Hou het kort en geef alleen de belangrijkste informatie (een kind kan soms zo in shock zijn dat het de rest van het verhaal daarom toch niet hoort). Geef je kind de tijd en ruimte om van de shock bij bekomen. Wil het buiten gaan spelen, laat het dan buiten gaan spelen b.v. Als je kind meer wil weten, komt het vanzelf wel naar je toe met vragen. Spiegel de reactie van je kind niet aan die van jezelf!
Kijk wat met jou resoneert en doe het op de manier die voor jou het beste voelt.
Hoe heb jij geleerd om te gaan met rouw en verdriet?
