Vind ik het brutaliteit, assertiviteit of zelf nadenken?
Ik hoor regelmatig mensen verzuchten dat "de jeugd van tegenwoordig" zo brutaal is. Tja, wat versta je precies onder brutaal? Gedrag wat niet onder jouw normen en waarden valt of zijn het woorden die je uit de mond van je kind en zijn vriendjes niet wil horen?
Wanneer ik hier dieper over na ga denken, en ik vul het gemakshalve deels zelf in hoor, denk ik dat het brutale soms wel meevalt.
Want nogmaals, wat is brutaal zijn precies?
Wanneer je kind het niet eens is met iets wat (bv) de leerkracht zegt: is dit brutaliteit of assertiviteit?
Wanneer je kind laat merken dat iets er niet eerlijk aan toe gaat: is dit brutaliteit of assertiviteit?
Wanneer je kind teleurgesteld of gefrustreerd is, en dit laat merken: is dit brutaliteit of assertiviteit?
Wanneer je kind niet alles zomaar gelooft wat (bv) de leerkracht zegt: is dit brutaliteit of denkt het zelf na?
Wanneer je kind graag "alles" wilt weten (oftewel: veel vragen stelt): is dit brutaliteit of denkt het zelf na?
Als ik zelf terugkijk naar de tijd waarin ik ben opgegroeid dan denk ik dat we toen nog veelal zijn opgevoed (ook op school) in een soort angstcultuur: "als je niet luistert dan........ ".
Zou het niet zomaar kunnen zijn dat de "jeugd van tegenwoordig" assertiever is en ons daarbij ook nog regelmatig spiegelt? Wanneer het kind voor zichzelf opkomt, zou het ons kunnen laten zien dat wij ook wat beter voor onszelf kunnen of konden opkomen. En hadden wij als kind zijnde ook niet graag onze gevoelens en emoties getoond die daarna liefdevol door de omgeving werden opgepakt? Hebben wij als kind zijnde onze grenzen kunnen of durven aangeven of zijn we dit nu als volwassene nog aan het leren?
Ik voed mijn zoontje zelf op een manier op dat het alles mag zeggen en vragen, echter verwacht ik dit wel op een vriendelijke en respectvolle manier. En wanneer een gesprekspartner hier moeite mee heeft, dan is het aan hem of haar. Mogelijk wil die persoon niet in de spiegel kijken. Jammer, want als volwassene zijnde kunnen wij zo veel van kinderen leren....
